آتروفی عضلانی ، از بین رفتن بافت عضلانی است. در این عارضه اندازه عضلات نسبت به حالت طبیعی کاهش می یابد و منجر به ضعف اندام و یا دشواری در برقرای تعادل شود.
علت بروز ، علائم و شدت آتروفی عضلانی در افراد مختلف متفاوت است. آتروفی عضلانی می تواند ناشی از عدم تحرک و استفاده از عضلات به مدت طولانی ، بالارفتن سن، سوء تغذیه، عوامل ژنتیکی ، برخی داروها، آسیبدیدگی ها (جراحت یا آسیب دیدگی اعصاب) و بیماریها (مانند ام اس، التهاب مفاصل، میوزیت، ALS و ...) باشد که بر روی دستگاه عصبی یا عضلانی-اسکلتی اثرگذارند
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)
شکستگی داخل مفصل زانو شامل شکستگی های دیستال فمور (پایین استخوان ران)، پروگزیمال تیبیا (بالای استخوان ساق) و یا شکستگی استخوان کشکک می باشند. این شکستگی ها می توانند به صورت شکستگی عرضی استخوان یا شکستگی خردشدگی رخ دهند. گاهی اوقات این شکستگی ها به مفصل زانو گسترش می یابند و سطح استخوان مفصل زانو را به چند یا چندین قسمت جدا می کنند.
شکستگی های خردشدگی داخل و خارج مفصل زانو معمولا به دلیل ترومای با انرژی بالا به خصوص تصادفات ناشی از وسایل نقلیه موتوری و سقوط از ارتفاق رخ میدهد.
در موارد آسیب شدید، با توجه به مکانیسم آسیب و شدت ترومای وارد شده به اندام، احتمال آسیب همزمان در مفصل زانو ، ترومای شدید بافت نرم ، آسیب مفصلی لیگامان و منیسک ها ، جوش نخوردن شکستگی ، آسیب نورواسکولار (مانند عصب پرونئال) و ضایعات عروقی (عمدتا شریانهای popliteal و posterior tibial arteries) وجود دارد.
برای خواندن ادامه مطلب به مقاله شکستگی داخل مفصل زانو و جراحی بازسازی مراجعه کنید.
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)
آسیب لیگامانهای زانو. - صدمات وارد شده به لیگامانهای زانو (به خصوص آسیب یا پارگی های رباط صلیبی قدامی) عارضه ای بسیار شایع مخصوصا در ورزشکاران جوان می باشد.
روند ریکاوری پس از آسیب های لیگامانی می تواند طولانی باشد. هزینه های بالای درمان، ناتوانی های طولانی مدت و زمان نسبتا طولانی. دور بودن از فعالیت ورزشی و همچنین ایجاد آسیب های ثانویه را به همراه داشته باشد. بنابراین وقتی صحبت از آسیبهای لیگامانی زانو به میان می آید، قطعاً پیشگیری بسیار بهتر از درمان است. و لزوم به کارگیری برنامه های پیشگیری از آسیب اهمیت ویژهای دارند.
آموزش و رعایت نکات و روشهای جلوگیری از آسیب دیدگی لیگامانهای زانو می تواند به مراقبت از رباط های زانو کمک کند. و تا حد زیادی از بروز این آسیب ها پیشگیری نماید.
برای خواندن ادامه مقاله روی لینک آسیب لیگامانهای زانو و پیشگیری از آن بزنید.
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)
پیچ خوردگی زانو و آسیب عارضه ای رایج است که می تواند باعث آسیب رباط ها و غضروف زانو شود. هر فعالیتی که باعث خارج شدن زانو از محور طبیعی شود می تواند منجر به پیچ خوردگی زانو شود. در بیشتر موارد پیچ خوردگی های زانو در حین فعالیت های ورزشی در هنگام پریدن و یا چرخش ناگهانی رخ می دهد. همچنین ضربهی مستقیم به جلو و یا پشت زانو و یا افتادن بر روی زانو نیز ممکن است موجب پیچ خوردگی آن شود.
هنگامی که زانو بیش از حد پیچ میخورد، یک یا چند رباط ممکن است تحت کشش بیش از حد قرار گیرند. ساختارهایی که بیشتر در پیچ خوردگی زانو دچار آسیب میشوند عبارتند از:
برای خواند ادامه مطلب روی پیچ خوردگی زانو و آسیب های ناشی از آن کلیک کنید.
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)
مدت زمان باقی ماندن پین - امروزه استفاده از انواع تجهیزات تثبیت کننده (ایمپلنت های فلزی) برای تثبیت بسیاری از شکستگی های استخوانی، جراحی های ترمیمی و سایردرمان های ارتوپدی کاربرد گسترده ای دارد. انواع تجهیزات تثبیت کننده ارتوپدی به صورت داخلی، خارجی و یا داخل کانال استخوانی هستند که به منظور ثابت کردن و تنظیم جایگاه استخوان به خصوص در موارد شکستگی های همراه با جابجایی استخوان مورد استفاده قرار می گیرند.
جنس ایمپلنت های فلزی مورد استفاده در جراحی های ارتوپدی اکثراً از نوع استیل ضد زنگ و یا تیتانیوم است و شامل پین، پیچ و پلاک، اکسترنال فیکساتور، نیل اینترا مدولاری و پروتزها می باشند.
پزشک معالج در مورد نوع و جنس تجهیزات تثبیت کننده بکار برده شده برحسب نوع عارضه، سن بیمار ، محل کارگذاری و … تصمیم گیری می کند.
پین (pin) ساده ترین ابزار جهت ثابت کردن شکستگی ها است. در اغلب موارد تثبیت قطعات کوچک استخوان و یا در اطراف مفاصل (بخصوص در شکستگی های دست) از پین استفاده می شود. گاهی اوقات بعد از جراحی سر پین در خارج از پوست باقی می ماند و پس از گذشت چند هفته که قطعات شکسته شده به اندازه کافی به یکدیگر می چسبند پین ها در کلینیک توسط پزشک ارتوپد، بدون درد و بدون نیاز به جراحی خارج می شوند.
برای خواندن ادامه مقاله روی مدت زمان باقی ماندن پین در بیماران دچار شکستگی کلیک کنید.
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)