عضلات اطراف زانو شامل عضلات همسترینگ، عضلات چهار سرران و ساق پا، در جذب شوک و ثبات مفصل زانو نقش دارند.
انعطافپذیری کم، ضعف و کاهش قدرت عضلات ناحیه زانو (به خصوص با بالارفتن سن )، باعث تداخل عملکرد بیومکانیک مفصل زانو، محدودیت حرکتی زانو و ایجاد درد شده و در نتیجه باعث کاهش فعالیت بیمار، ضـعف وآتروفـی بیشتر عضلات می شود.
طبق مطالعه های انجام شده، تأثیر مداخله های تمرینی و انجام تمرینهای ترکیبی تقویت عضله های اطراف هیپ و چهارسرران می تواند باعث کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو در افراد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال (کشککی- رانی) شود.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به ضعف عضلات و تاثیر آن بر آسیب های زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
معمولا پس از جراحی تعویض مفصل زانو توصیه می شود پانسمان بعد از عمل را به مدت 7 روز نگه دارید. پس از مراجعه به پزشک دستورات لازم در مورد تعویض پانسمان و مراقبت از زخم به بیمار داده خواهد شد.
ناحیه زخم بایستی تمیز و خشک نگه داشته شود و تعویض پانسمان روزانه انجام شود. پانسمان بعد از تعویض مفصل زانو را میتوانید در منزل انجام دهید. فقط کافی است روی زخم جراحی، گاز استریل قرار داده و باندپیچی کنید. یا از پدهای پانسمان آماده ضد آب استفاده کنید.
هنگام تعویض پانسمان از پماد یا لوسیونهای آنتیبیوتیک استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک توصیه کرده باشد.
ممکن است زخم جراحی تا چند روز ترشحات آبکی و زلالی داشته باشد که پانسمان را خیس کند. بعد از چند روز این ترشحات قطع می شود. اگر ترشحات زخم بیش از چند روز طول کشید یا بعد از 5 تا 7 روز ترشحات غلیظ یا زرد رنگ مشاهده شد باید به جراح اطلاع داده شود.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به پانسمان و مراقبت از زخم پس از جراحی تعویض مفصل زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
استئوآرتریت یا آرتزوز یکی از شایع ترین بیماری های دژنراتیو مفاصل است که منجر به تخریب اجتناب ناپذیر مفصل، درد و بی حرکتی آن می شود. شیوع، پیشرفت و شدت علائم استئوآرتریت می تواند تحت تأثیر عوامل متعددی مانند بیماری های همراه، سبک زندگی، رژیم غذایی، سن و ژنتیک، دیابت و سایر مشکلات متابولیکی قرار گیرد.
از آنجایی که شیوع استئوآرتریت و دیابت در حال افزایش است، ارتباط بین این دو بیماری نیاز به بررسی دارد تا به کاهش بار سلامتی بر روی فرد و جامعه افراد مبتلا کمک کند.
بسیاری موارد افراد مبتلا به استئوآرتریت از قبل دارای تشخیص دیابت هستند. پیشرفت دیابت در اکثر موارد باعث ایجاد مشکلات مفصلی می شود که شامل تسریع تخریب مفصل و افزایش التهاب قسمت های مختلف مفصل از جمله استخوانها، تاندونها، رباطها، غضروف و سینوویوم و نیز اختلال در متابولیسم غضروف مفصلی مرتبط است.برخی از مطالعات ارتباط بالقوه بین دیابت (diabetes mellitus) و تشدید علائم استئوآرتریت را گزارش کرده اند.
بیماران دچار استئوآرتریت و دیابت در مقایسه با بیماران مبتلا به استئوآرتریت غیر دیابتی، افزایش قابل توجهی در شدت درد، افزایش بروز سینوویت دوطرفه و افزایش احتمال نیاز به آرتروپلاستی (جراحی تعویض مفصل زانو و یا مفصل ران) دارند. همچنین بیماران دیابتی دچار استئوآرتریت که قند خون آنها به خوبی کنترل نشده است در مقایسه با بیمارانی که سطح HbA1C آنها بهتر کنترل شده، شدت درد بیشتری را تجربه می کنند.
آرتروپاتی بیماری است که در اثر آن مشکلات و دردهای مزمن در مفاصل ایجاد می شود. در صورتی که فرد در اثر ابتلا به دیابت به بیماری های آرتروپاتی نیز دچار شود بیماری آن ها آرتروپاتی دیابتی نامیده می شود. دیابت می تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر مشکلات مفصلی تأثیر بگذارد.
متابولیسم استخوان و غضروف مفصلی می تواند تا حد زیادی تحت تأثیر وضعیت هیپرگلیسمی (وضعیتی است که در آن مقادیر زیاد از حد گلوکز در پلاسمای خون موجود است) قرار گیرد که می تواند مضر باشد.
بیماران دیابتی بیشتر مستعد تغییرات التهابی در محیط سلولی هستند. این احتمال وجود دارد که به دلیل افزایش فرآیندهای التهابی در مفصل بیماران دیابتی باعث افزایش احتمال آسیب دیدگی مفاصل می شود.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به تاثیر دیابت بر آرتروز زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
جراحی تعویض مفصل زانو یکی از رایج ترین و موفقیت آمیزترین جراحی ها می باشد که در اکثر موارد رضایت بالای بیماران را در پی دارد و افراد پس از جراحی تعویض مفصل زانو قادر خواهند بود زندگی فعالی داشته باشند.
پروتزهای مورد استفاده در جراحی تعویض مفصل زانو به گونه ای طراحی شده اند که ماندگاری طولانی مدت داشته باشند. مفصل جایگزین شده در حدود ۹۰ درصد از بیماران تا ۲۰ سال پس از عمل جراحی همچنان به خوبی عمل میکند.
مفصل زانوی تعویض شده با گذشت زمان می تواند فرسوده شود و یا ممکن است دچار مشکلاتی گردد که عملکرد پروتز موجود با اختلال مواجه شود و در نهایت جراحی تعویض مجدد مفصل زانو ضرورت یابد.
اینکه چند سال بعد از جراحی این عارضه بروز کند به عوامل متعددی مانند نوع پروتز بکار رفته، تکنیک عمل جراحی، استحکام استخوان بیمار، فشاری که بیمار به مفصل مصنوعی وارد می کند بستگی دارد.
عمر پروتز زانو تا حدود بسیار زیادی به نحوه نگهداری آن توسط بیمار بستگی دارد. هرکاری که ممکن است باعث تخریب زانو شود می تواند باعث تخریب پروتز زانو نیز شود. پروتز جایگذاری شده در مفصل زانو ممکن است بر اثر نیروهای مکرری که در طی زمان به مفصل مصنوعی وارد می گردند، تصادف و تروماهایی که مستقیم به زانو وارد می شود، اعمال نیروی زیاد بر زانو ، فعالیت های فیزیکی سنگین ، زمین خوردن های شدید، دو زانو و چهار زانو نشستن، لق و یا حتی دچار شکستگی شود. این عارضه در افرادی که وزن بالا دارند محتمل تر است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به طول عمر پروتز مفصل زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت