بازسازی رباط قدامی جانبی (ALL) : امروزه جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) به دلیل درک بهتر آناتومی و پیشرفتهای فنی در تکنیکهای جراحی، به طور قابلتوجهی بهبود یافته است و در اکثر موارد نتایج رضایتبخشی را به همراه دارد. علیرغم این پیشرفتها، مشاهده شده است که در برخی از بیماران، پس از جراحی معمول بازسازی ACL ، تا حدودی ناپایداری زانو باقیمانده است. به منظور جلوگیری از این عارضه، افزودن تقویت خارج مفصلی (extra-articular augmentation) در جراحی بازسازی ACL اهمیت می یابد.
رباط قدامی جانبی یا (ALL) Antero-Lateral Ligament یک رباط در قسمت جانبی و بیرونی زانو، جلوی رباط جانبی فیبولار قرار دارد. مطالعات بیومکانیکی تاثیر هم افزایی ALL با ACL را در ثبات چرخشی زانو ، مقاومت در برابر چرخش داخلی تیبیا و انتقال قدامی تیبیا نشان داده اند.
در اکثر بیماران دچار پارگی رباط صلیبی قدامی، ALL نیز آسیب دیده است. بنابراین، با توجه به نقش رباط قدامی جانبی (ALL) در پایداری چرخشی زانو، استفاده از روش های تقویت یا بازسازی ALL و همچنین anterolateral tenodesis به میزان زیادی به بهبود ناپایداری باقیمانده پس از بازسازی ACL کمک می کنند.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله بازسازی رباط قدامی جانبی (ALL) مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
Segond fracture : شکستگیهای Segond نوعی شکستگی کندگی (avulsion fracture) زانو است که در قسمت جانبی پلاتو تیبیا زانو بلافاصله در زیر سطح مفصلی تیبیا (سطح جانبی کندیل جانبی تیبیال) جدا شده است.
این شکستگی نسبتاً شایع بوده و به تا حد زیادی با آسیب رباط صلیبی قدامی زمینه ای مرتبط است.
آسیب رباط صلیبی قدامی بیشتر با استرس والگوس همراه است، ولی شکستگی Segond معمولاً ناشی از چرخش داخلی بیش از حد و استرس واروس است که منجر به افزایش کشش در لیگامان جانبی مفصل (LCL) زانو می شود.
علت دقیق شکستگی Segond همچنان مورد بحث است.
این عارضه بیشتر با آسیب های ورزشی به ویژه فوتبال، اسکی، بسکتبال و بیسبال همراه است.
در اکثر موارد، شکستگی Segond با جدا شدن قسمت کپسولی رباط LCL و پارگی رباط متقاطع قدامی همراه است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله Segond fracture مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
آسیب ایمپلنت پس از جراحی زانو : جراحی تعویض مفصل زانو یکی از رایج ترین و موفقیت آمیز ترین جراحی ها می باشد که در اکثر موارد رضایت بالای بیماران را در پی دارد و افراد پس از جراحی تعویض مفصل زانو قادر خواهند بود زندگی فعالی داشته باشند.
بعد از گذشت زمان عمر پروتز مورد استفاده به خصوص در مواردی که تعویض مفصل زانو در سنین پایینتر صورت گرفته باشد ، به دلایل مختلف ( نوع مفصل مصنوعی، تکنیک عمل جراحی، استحکام استخوان بیمار، فشاری که بیمار به مفصل مصنوعی وارد می کند و عوامل دیگر ) ممکن است مفصل مصنوعی دچار مشکلاتی شل شده و تعویض مجدد مفصل ضرورت یابد.
جراحی مجدد تعویض مفصل زانو نیاز به ایمپلنت های تخصصی و ابزار پیش رفته تری برای دستیابی به نتایج بهتر دارد.
در این موارد پزشک بخشی یا کل پروتز زانو را برداشته و آن را با اجزای جدید جایگزین می کند.
مشکلاتی که به ایمپلنت های بکار رفته در جراحی تعویض مفصل زانو مرتبط هستند می توانند شامل موارد زیر باشند:
شل شدن و ناپایداری ایمپلنت یکی از اصلی ترین مشکلات آسیب ایمپلنت پس از جراحی زانو (تعویض مفصل زانو) در دراز مدت محسوب می شود و شایعترین عاملی است که موجب می شود بیمار مجددا تحت عمل جراحی تعویض مفصل )جراحی رویژن مفصل زانو( قرار گیرد. فعالیت های شدید فیزیکی، وزن بالا و موقعیت نامناسب دو جزء فلزی ایمپلنت در زمان جراحی، می تواند به این عارضه منجر شود. همچنین افراد جوانتر به دلیل استفاده طولانی تر از مفصل تعویض شده، به احتمال بیشتری نیاز به جراحی دوم دارند.
خوردگی استخوان، اتصالات بین پروتز و استخوان را تضعیف می نماید و آن را نسبت به اثرات نیروهای مختلف آسیب پذیر می سازد و باعث می شود بخش از ایمپلنت دچار آسیب یا شکستگی گردد
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله مشکلات مرتبط با آسیب ایمپلنت پس از جراحی تعویض مفصل زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت