ضایعات رمپ منیسک (Ramp lesion meniscus)

ضایعات رمپ منیسک (Ramp lesion meniscus)

ضایعات رمپ منیسک برای اولین بار توسط Strobel در سال 1988 توصیف شد.

ضایعات رمپ منیسک داخلی ، جداشدگی( پارگی طولی longitudinal ) شاخ خلفی منیسک داخلی از کپسول مفصلی در محل اتصال منیسکوکپسولار و یا پارگی رباط منیسکوتیبیال (menisco-tibial ligament) می باشند.

Ramp lesion meniscus

میزان بروز این ضایعات متناسب با مدت ناپایداری زانو می باشد.

به طور کلی ارتباط زیادی بین ضایعات منیسک و آسیب رباط صلیبی قدامی وجود دارد. وجود ضایعات رمپ منیسک داخلی می تواند با پارگی ACL طول کشیده و مزمن  همراه باشد.

در یک مطالعه شیوع ضایعات منیسک در 43 درصد موارد همراه با آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL) گزارش شده است.

پارگی منیسک خارجی در پارگی حاد ACL دیده می شود. در حالی که در زانوهای با پارگی مزمن ACL، ضایعات منیسک داخلی غالب است. تخمین زده شده است که ضایعات رمپ در حدود 9 تا  17 درصد پارگی های ACL رخ می دهد.

تشخیص:

• استفاده از MRI:

به طور کلی برای تشخیص محل دقیق پارگی و شدت آن انجام  MRI توصیه می شود. ضایعات رمپ منیسک داخلی با دقت بیشتر در MRI دیده می شوند، اما گاهی اوقات نادیده گرفته می شوند.

جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله ضایعات رمپ منیسک (Ramp lesion meniscus) مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت