تومور بدخیم استخوانی : استئوسارکوم (Osteosarcoma)
تومور های استخوانی همانطور که مطالب قبل بیان کردیم شامل دسته های خوشخیم و بدخیم هستند که استئوسارکوم یا استئوژنیک سارکوم یکی از شایع ترین تومورها یا سرطان های بدخیم اولیه استخوان است .شایعترین ناحیه درگیر اطراف زانو (پایین استخوان ران و بالای استخوان ساق)، اطراف مفصل هیپ و شانه است.شیوع این تومور در نوجوانان و جوانان است و بیشتر در استخوان های بلند به خصوص اطراف زانو دیده می شود.
تومور مفصلی سینویت ویلوندولر پیگمانته (PVNS) یکی از تومورهای مفصلی خوش خیم مهاجم است که بیشتر در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می کند. معمولا در یک مفصل ایجاد می شود و در اکثر موارد این مفصل، زانو است. دیگر مفاصلی که می توانند درگیر شوند عبارتند از هیپ (مفصل ران)، شانه، مچ پا و آرنج.در PVNS غشای مفصلی (غشای سینوویال) به طور غیر عادی رشد می کند. که این رشد می تواند به استخوان اطراف مفصل آسیب برساند. همچنین مایع مفصلی بیشتری تولید می شود که باعث تورم و حرکت دردناک مفصل می شود.سینوویت ویلوندولر پیگمانته توموری نادر است و شیوع آن در مردان کمی بیشتر از زنان می باشد.
تومور مفصلی سینویت ویلوندولر پیگمانته یا PVNS به دو نوع منتشر (diffuse) و موضعی (local) تقسیم می شود.
یکی از تومورهای زانو ، تومور غولیاختهای استخوان (Giant Cell Tumor) یا استئوکلاستوم از تومورهای استخوانی با علت نامشخص است که با نام تومور ژانت سل نیز شناخته شده است ، که به طور موضعی باعث خوردگی و انهدام استخوان میگردد و به ندرت به نقاط دورتر دست اندازی می کند. برخی این تومور را جزء تومورهای خوش خیم استخوانی طبقه بندی کرده اند ولی با توجه به عود نسبتا زیاد آن و گاه گرایش به بدخیمی عده دیگری آن را جزء تومورهایی که گاهی بدخیم می شوند طبقه بندی کردند.
تومور ژانت سل بیشتر بالغین بین ۱۵ تا ۳۵ سال را درگیر می کند وقتی که رشد استخوان ها کامل شده است. این تومور در اغلب موارد انتهای استخوان های بلند را درگیر می کند. در ۵۰% موارد درگیری ناحیه زانو (انتهای تحتانی فمور(استخوان ران) و انتهای فوقانی تیبیا ( استخوان ساق)) وجود دارد به همین دلیل به تومور های استخوانی نیز معروف هستند. تومور اغلب از متافیز (محل اتصال سر و تنه و محل رشد استخوان های بلند) استخوان آغاز میگردد و به آرامی اپیفیز (انتهای استخوان های بلند) را مبتلا کرده و تا زیر غضروف مفصلی ادامه می یابد. رشد تومور ممکن است باعث پاره شدن جدار استخوان مبتلا گردد.