تومورهای استخوانی یکی از مواردی است که در بحث پزشکی باید مورد توجه قرار گیرد ، این تومور ها میتوانند هم از نوع بدخیم و یا از نوع خوشخیم باشند. رشد تومورهای خوشخیم استخوانی بسیار آهسته است. این تومورها به اعضای مـجاور دستانـدازی نـمی کنند و مـتاستاز نمی دهند.
این تومورها ممکن است نشانه های بالینی مشـخصی نـداشـته باشند و به طور اتفاقی، ضمن رادیوگرافی به علل مختلف کشف شوند. شکایت عمده این بیماران درد خـفیف مـوضعی، تـغییر شکل عضو و علایم مربوط به فشار روی اعضای مجاور (رگها و اعصاب) است.این تومورها متاستاز نـمیدهند ولی بـندرت مـمکن است تغییر ماهیت دهند و به تومورهای بدخیم تبدیل شوند
استئوکندروم یکــی از شـایعترین تـومورهای اسـتخوانـی در نوجوانان بوده که همراه با رشد استخوان، بزرگ شـده و بـعد از بلوغ رشد آن متوقف میگردد. معمولا نزدیک انتها و نزدیک صفحه رشد استخوانهای بلند ایجاد میشود. شایعترین سن ابتلا به آن ۱۰ تا ۲۰ سال است. علت پیدایش این تومور بخوبی مشخص نیست.
عموما بیماران استئوکندروم علائمی ندارند اما شایعترین علائم عبارتند از:
احتمال بدخیم شدن این تومور خیلی کم است اما اگر درد و یا افزایش حجم تومور بعد از متوقف شدن رشد تومور رخ دهد، باید به بدخیمی شک کرد.