تومور مفصلی سینویت ویلوندولر پیگمانته (PVNS) یکی از تومورهای مفصلی خوش خیم مهاجم است که بیشتر در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می کند. معمولا در یک مفصل ایجاد می شود و در اکثر موارد این مفصل، زانو است. دیگر مفاصلی که می توانند درگیر شوند عبارتند از هیپ (مفصل ران)، شانه، مچ پا و آرنج.در PVNS غشای مفصلی (غشای سینوویال) به طور غیر عادی رشد می کند. که این رشد می تواند به استخوان اطراف مفصل آسیب برساند. همچنین مایع مفصلی بیشتری تولید می شود که باعث تورم و حرکت دردناک مفصل می شود.سینوویت ویلوندولر پیگمانته توموری نادر است و شیوع آن در مردان کمی بیشتر از زنان می باشد.
تومور مفصلی سینویت ویلوندولر پیگمانته یا PVNS به دو نوع منتشر (diffuse) و موضعی (local) تقسیم می شود.
یکی از تومورهای زانو ، تومور غولیاختهای استخوان (Giant Cell Tumor) یا استئوکلاستوم از تومورهای استخوانی با علت نامشخص است که با نام تومور ژانت سل نیز شناخته شده است ، که به طور موضعی باعث خوردگی و انهدام استخوان میگردد و به ندرت به نقاط دورتر دست اندازی می کند. برخی این تومور را جزء تومورهای خوش خیم استخوانی طبقه بندی کرده اند ولی با توجه به عود نسبتا زیاد آن و گاه گرایش به بدخیمی عده دیگری آن را جزء تومورهایی که گاهی بدخیم می شوند طبقه بندی کردند.
تومور ژانت سل بیشتر بالغین بین ۱۵ تا ۳۵ سال را درگیر می کند وقتی که رشد استخوان ها کامل شده است. این تومور در اغلب موارد انتهای استخوان های بلند را درگیر می کند. در ۵۰% موارد درگیری ناحیه زانو (انتهای تحتانی فمور(استخوان ران) و انتهای فوقانی تیبیا ( استخوان ساق)) وجود دارد به همین دلیل به تومور های استخوانی نیز معروف هستند. تومور اغلب از متافیز (محل اتصال سر و تنه و محل رشد استخوان های بلند) استخوان آغاز میگردد و به آرامی اپیفیز (انتهای استخوان های بلند) را مبتلا کرده و تا زیر غضروف مفصلی ادامه می یابد. رشد تومور ممکن است باعث پاره شدن جدار استخوان مبتلا گردد.
تومورهای استخوانی یکی از مواردی است که در بحث پزشکی باید مورد توجه قرار گیرد ، این تومور ها میتوانند هم از نوع بدخیم و یا از نوع خوشخیم باشند. رشد تومورهای خوشخیم استخوانی بسیار آهسته است. این تومورها به اعضای مـجاور دستانـدازی نـمی کنند و مـتاستاز نمی دهند.
این تومورها ممکن است نشانه های بالینی مشـخصی نـداشـته باشند و به طور اتفاقی، ضمن رادیوگرافی به علل مختلف کشف شوند. شکایت عمده این بیماران درد خـفیف مـوضعی، تـغییر شکل عضو و علایم مربوط به فشار روی اعضای مجاور (رگها و اعصاب) است.این تومورها متاستاز نـمیدهند ولی بـندرت مـمکن است تغییر ماهیت دهند و به تومورهای بدخیم تبدیل شوند
استئوکندروم یکــی از شـایعترین تـومورهای اسـتخوانـی در نوجوانان بوده که همراه با رشد استخوان، بزرگ شـده و بـعد از بلوغ رشد آن متوقف میگردد. معمولا نزدیک انتها و نزدیک صفحه رشد استخوانهای بلند ایجاد میشود. شایعترین سن ابتلا به آن ۱۰ تا ۲۰ سال است. علت پیدایش این تومور بخوبی مشخص نیست.
عموما بیماران استئوکندروم علائمی ندارند اما شایعترین علائم عبارتند از:
احتمال بدخیم شدن این تومور خیلی کم است اما اگر درد و یا افزایش حجم تومور بعد از متوقف شدن رشد تومور رخ دهد، باید به بدخیمی شک کرد.
تا چه اندازه با مشکلات و بیماری های زانو
اگاهی دارید؟یکی از مشکلات رایج زانو ، مشکلات ارتوپدی در کودکان است با
ما در ادامه همراه باشید تا به این مشکلات و راه حل های آن بپردازیم.
ساختار سیستم اسکلتی کودکان از موقع تولد تا بلوغ دائماً در حال تغییر است،
از طرف دیگر به علت توانایی بسیار بالای بدن کودکان در بهبود و ترمیم
ضایعات، درمان بسیاری از آسیبهای اسکلتی در سنین پایین راحتتر و موفقیت
آمیزتر از بزرگسالان است.
تشخیص زودهنگام این بیماریها نقش مؤثری در درمان، طول دوره درمان، کاهش عوارض بیماری و وسعت جراحی دارد.
و در صورت تأخیر در درمان نه تنها ممکن است نتیجه درمانی مناسبی حاصل نشود
بلکه رشد استخوان و عضلات نیز تحت تأثیر قرار گرفته که می تواند تا پایان
عمر زندگی فرد را دچار مشکل کند.
درمان بیماریها و مشکلات ارتوپدی در کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار متفاوت است و در اغلب موارد روشهای درمانی متفاوتی دارد.
مشکلات ارتوپدی در کودکان و نوزادان و اطفال شامل دو دستهاند: یا مادرزادی هستند و یا پس از تولد در کودک بروز پیدا میکنند.
سندرم پاتلوفمورال یک علت احتمالی درد قدام زانو است که عمدتا خانم های جوان را درگیر می کند. منشا این درد از پشت استخوان کشکک می باشد و عمدتا بعد از بررسی های کامل، هیچ گونه اختلال ساختاری یا آناتومی در مفصل زانو مشاهده نمی شود. سندرم پاتلوفمورال میتواند یک یا هر دو زانو را درگیر کند. این درد در قدام زانو و اطراف استخوان کشکک (پاتلا) حس می شود و هنگام دویدن، بالا پایین رفتن از پله و نشستن طولانی مدت تشدید می شود.
این سندرم در خانم های جوان و ورزشکاران شایع تر است. و ورزشکارانی که بیشتر می پرند یا می دوند را درگیر می کند.
علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست. اما برخی عوامل ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند:
هر عامل که باعث شود استخوان کشکک (پاتلا) در وضعیت خارجی تری نسبت به حالت طبیعی قرار گیرد، باعث سندرم پاتلوفمورال می شود. اختلال در راستای اندامهای تحتانی مثلا به علت ژنووالگوس (پای ضربدری) می تواند روند بیماری را تسهیل کند. همچنین ضعف و آتروفی عضلات اطراف زانو مانند واستوس مدیالیس اوبلیک (VMO) نیز می تواند باعث سندرم پاتلوفمورال گردد.
سندرم پاتلوفمورال معمولا یک درد مبهم در جلوی زانو ایجاد می کند. که این درد در شرایط زیر افزایش می یابد:
در اکثر موارد علائم سندرم پاتلوفمورال به آرامی ایجاد می شوند.